Arçelik İzmir Servis

nasıl bir diziymiş acaba diye ilk bölümün başına oturunca haftasonu dokuz bölüm birden seyrederek kendi kendime tırt bir rekor kırdığım dizidir. ama değer miydi, elbette. diyalogları canlı, samimi, eğlenceli, sürekli serbest çağrışıma müsait dimağlara ilaç gibi gelen cinsten. ama en çok mecnun'la ismail'in sahildeki 'huoop'lu diyaloglarına gülüyorum, biri bana seslendi mi huoop diyesim tıstıstıs gülesim geliyor. Arçelik İzmir Servis arda'nın amerikan kültürü ve edebiyatı okuduğunu öğrenince bölümümdeki birçok insanı nasıl yansıttığını görüp ona ayrı gülüyorum. her karakterin ayrı ayrı bir güzelliği var, tüm göndermelerin ne kadar yerinde olduğunu görünce bu abiler çeksin biz izleyelim hissi uyanıyor deli gönülde. velhasıl, diziye bir şekil dahil olan herkesin şahane işler çıkarttığı kesin, en içten tebriklerimizle kaçırmadan ailecek izlemeye devam ediyoruz kendilerini.