Acer Servis Bursa

bir yakin arkadasimdan o kadar biktim ki sozluk. her dedigi batar oldu. agzindan hic guzel laf cikmamasindan biktim. surekli olumsuz olmasindan biktim. zor bir donemden geciyor ama daha fazla katlanamiyorum. mutlu gunlerin arkadasiymisim evet. kotu gun dostu degilmisim. ve fakat yillar oldu, gecmedi depresyonu sozluk. resmen tahammul edemiyorum ona. o ise bana normal davranip, benim ona neden boyle davrandigimi anlamaya calisiyor. dun yine herkesin icinde tersledim. ona karsi saygimi tamamen kaybettim sanirim. sevgi desen tereddutlerdeyim. neden hala arkadasim oldugunu bilmiyorum. edit: bugun geldi, neden boyle davraniyosun dedi. icimi doktum anlattim. hic konusmayalim o zaman dedi. ben kusemem kimselere dedim. agladi. daha az goruselim dedim, bosver dedi :( Acer Servis Bursa iş arkadaşım yüzünden kendimi bok gibi hissediyorum sözlük be. kötü hissediyorum anlamında da değil, bok gibi. işe yaramaz, çöp, bok, falan. bu kızla tanışmadan önce işe yaramazlığımla mutlu, boş bir insandım. hiçbir konuda en iyi olmamayı takmıyordum. ama arkadaş bu kız hem mükemmel bir araştırmacı, hem mükemmel ev hanımı (vallaha örgü de örüyor çocuk kitabı da yazıyor yemek de yapıyor evi de tertemiz kaltağın) insan ilişkileri iyi, ona tapan bir sevgilisi ve iki manyak kedisi var, o kadar sinirimi bozuyor ki bu durum kusmak istiyorum. çok da seviyorum kızı, kıskançlık da değil hissettiğim. onun gibi olamamaya değil, kendim gibi olmaya bozuluyorum.