Bosch Çankaya

küçükken kendimi tavandaki fosforlu pokemon çıkartmalarının beni karanlıktan koruduğuna inandırmaya çalışırdım. ayrıca digimon'un son bölümünde ağlamışlığım da vardır. hani tai ile agumon'un ayrıldığı, tainin gerçek dünyaya dönmek zorunda kaldığı sahne. of of çok kötü. Bosch Çankaya -tam bir matematik ozurlusuyum.bakkalin para ustunu yanlis verdigini dusundugum zamanlarda bile "tamam ya dogrudur herhalde" diyerek cebime atiyorum.22 yasima girdim hala carpim tablosunu bilmiyorum. 'bir roman karakterine ev tasarlayın' denildiğinde çingenelere ev tasarlamaya kalkan arkadaşlarım var. ille de roman olsun!