Çeşme Klima Servisi

kitanoya yarasir bir janr denemesi, cok cok daha iyisini bize gosteren, ama bu vaadini yerine getiremeyen bir film, yeni sinemacilar ve onlarin uzantilarindan sonra gercekten kayda deger bir pop-film haluk bilginer daha ilk sozunde, evladim benim ne seninle ne de ailenle kisisel bir sorunum yok derken -hatta o sozu etmeden onceki nefesinde filmi-hatta herhangi bir sanatsal yapiti-nerelere yukseltebilecegini gosteriyor onur unlu bu -sanirim ilk-filmiyle cok buyuk isler yapabilecegini gosteriyor; Çeşme Klima Servisi belki de ilk turk film-noiri olmasinin disinda; goruntu yonetmenligi-bazi aras demiray ender rastlanan bir is cikarmis, acilis sahnesi, son sahne, tabii sanat direktorunu de ihmal edemeyiz, alper yanar, duvar kagitlari, salondaki koltuklarin secimi, hele bir de o arkadaki sahane resim, emniyet mudurlugunun koridorlari, butun bunlar inandiricilikla yaraticiligin kesisimini sunuyor... ote yandan istanbul sokaklariyla ilgili temel bir problem kendini gosteriyor, ve turkiye orta sinifinin kentsel cevresi de buna katkida bulunuyor, sokak sahnelerinin, ozellikle musa rami'nin evinin dis plan cekimleri salt cirkin ve anlamsiz noktasinda kaliyor... genis acilarin kullanimi-beat takeshinin kilit imzasi- istanbul peyzajinda bize hic beklemedigimiz firsatlari gosteriyor-tabii buyuk bir olasilikla 35 mm film kullanilmasi da buna katkida bulunuyor. ama ovgulerimizi bu kadarla sinirlamak hakkaniyet dahlinde olacak, cunku: