11 Haziran 2012 Pazartesi
Çeşme Demirdöküm Servisi
lisede çok isterdim istanbul'dan gitmeyi. işte ergenim o zamanlar.. üniversiteyi başka bi şehirde okumak istiyorum. annemler, babamlar olmasın. tek başıma olayım. lise bitti, yapamadım. bikaç kere girdim sınava. öyleydi, böyleydi derken, işte gidiyorum istanbul'dan. ama istanbul öyle bir içime işlemiş ki; onu bırakıp gitmek çok zor geliyor. son kez vapura biniyorum, dolu dolu bakıyorum.. otobüslerin o pis kokuları, kalabalığı. o boktan trafikler.. herşeyiyle seviyorum. öyle ki; sevdiğim adamla aynı okulda okuyacak olmamız bile vız geliyor. aşığım ben buraya. istiklal'e, boğaz'a, eşşiz güzelliğine.. uzun ayrılıklar yaşayamam, sık sık gelicem..
Çeşme Demirdöküm Servisi
ölüm tehlikesinin yüksek olmasını dikkate almazsak, motosiklet dışında hiçbir ulaşım aracıyla püfür püfür ulaşım imkanı vermeyen kent. 3-4 kilometrekarelik bir alan içerisinde iş-ev-aşk üçgeni kurarsanız hayal gibi bir şehirdir. hergün katetmek zorunda kaldıgınız mesafe uzadıkça rüya biter sıçış başlar.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder